Çözüm, Koruyucu Sağlığın Geliştirilmesi(mi)dir…

Her işin başı sağlıktır…

Ama sağlık; hekime çok başvurmak, tedavi olanaklarına hemen erişmek değildir.

Yılda hekime 10 defa giden mi sağlıklıdır yoksa hekime gerektiğinde gitmeyenler mi sağlıklıdır?

Tedavinin başarısı erken tanı da saklıdır lakin sağlığın korunması ve sağlığın geliştirilmesi esastır.

Sağlık politika yapıcılarının cevabını bildiği ama çözüm stratejilerini ise uygulamakta zorlandığı alan koruyucu sağlık hizmetleridir.

Sağlığın geliştirilmesi sadece bireyin katkıları ile olabilir mi?

Olamaz. Çünkü sağlığı bozan etmenleri düzeltmek için bireyin tekil çalışmaları yetmez.

• İyi tarım uygulamaları, sağlıklı yaşamsal çevre, iklimsel olanaklar derken çok faktörlü multidisipliner işlemdir, sağlığın korunması ve geliştirilmesi… Bir koordinasyon yönetimidir.

Sağlığın korunması; çok paydaşlı kamusal düzenlemelerin yapılmasını gerektirir.

Koordinasyonun merkezi ise koruyucu sağlık hizmetleridir.

Koruyucu sağlık; 21. yüzyılın esaslı sağlık hedefi olup pandemi ile tüm dünyaca da tescillenmiştir.

Sağlıkta şiddetin çözümü de “sağlığın geliştirilmesi politikaları” olabilir…

Mevcut sağlık sistemlerimiz, tedavi edici sistemler üzerine kurgulu.

Acil servislere yılda 150 milyondan fazla başvuru var ve %80’i acil hasta değil.

Normal muayene için MHRS üzerinden randevu almak çok zor ve

Ortalama muayene süresi de 5 dakikayı geçmiyor…

Hal böyle olunca da hastaların sisteme tepkileri, sağlık çalışanına şiddet olarak karşımıza çıkıyor.

Sağlıkta şiddet, sağlık çalışanlarının yoğun çalışma şartları, malpraktis ve benzeri sorunlar da analiz edildiğinde, çözümün; mevcut sistemin yeniden planlanmasında olduğunu görüyoruz.

Tedavi edici sistemlerin yükünü azaltmanın ilk ve tek çaresi “sağlığın geliştirilmesi ve korunmasıdır.”

Sağlıklı toplumlarda, tedavi hizmetlerine başvuru düşecek ve sağlık sistemi memnuniyeti artacaktır.

Pender’e göre bakış açınızı değiştirin…

1. Pender, “Sağlığın Geliştirilmesi Modelini” geliştiren, Michigan Üniversitesi’nde hemşirelik profesörüdür. Pender’e göre; “Sağlık İnanç Modeli”, pozitif sağlık davranışının belirleyicisi olarak hastalık korkusu ya da tehditi fikrine odaklanmıştı. Yapılan çalışmalar, Sağlık İnanç Modelinin bir hastalıktan kaçınma modeli olduğunu desteklemektedir.

“Sağlık İnanç Modeli” ile “Sağlığı Geliştirme Modeli” arasındaki temel fark, hastalık tehdidinin, “Sağlığı

“Geliştirme Modelinde” olmamasıdır. Sağlık İnanç Modeli, hastalığı önlemeye; Sağlığı Geliştirme Modeli ise sağlığı geliştirmeye odaklanmıştır.

Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için sistemi yeniden tasarlamak lazım…

1986 yılında Dünya Sağlık Örgütü’nün yayınladığı Ottowa Sözleşmesinde “Sağlığın Geliştirilmesi;” hususuna dikkat çekilmiş ve anahtar stratejileri de;

• Sağlıklı kamu politikaları oluşturmak,
• Sağlığı destekleyici çevreler yaratmak
• Toplum eylemini güçlendirmek,
• Kişisel beceriler geliştirmek,
• Sağlık hizmetleri sunumu yeniden tasarlamaktır.

Sağlığın yeniden planlanması + sağlıklı ve akıllı şehirler + sağlık okuryazarlığı çözümün tiradıdır.

Sağlık endüstrisini, sağlığın korunmasına yöneltmeliyiz…

Sağlık, tüm dünya da devletler tarafından finanse edilir.

Devletlerde bu hazineyi, halklarından vergi ve prim tahsilatı ile sağlarlar.

Dolayısıyla sağlık için ödenen bedeller, bir şekilde sizin/vatandaşın cebinden çıkar.

Dünya da sağlık ekonomisi büyüklüğünün 2018 yılarında 8,3 trilyon dolar olduğu günümüzde de 9 trilyon doları aştığı bilinmekte… Ve bu bütçenin sadece 37’de biri koruyucu sağlığa harcanıyor.

Sağlığı geliştirmek istiyorsak, devletler olarak önce koruyucu sağlığa ayrılan kaynağı artırmalıyız.

Bu kaynağı da; sağlık endüstrisi içinde tedaviden beslenen endüstrilerin koruyucu sağlığı geliştirici gelir kalemleri yaratması için kamusal teşviklerde harcamalıyız, uzun vadeli düşünmeliyiz…

Yoksa sonuç, nafile….